Een paar weken terug kreeg ik het boek Vertrouwen in Jeugdzorg van Wiel Janssen toegestuurd om te recenseren voor Biblion.
In de afgelopen twintig jaar is het aantal kinderen dat een beroep doet op jeugdzorg verdubbeld. Wiel Janssen stapte in augustus 2008 op als directeur van Bureau Jeugdzorg Amsterdam. De negatieve berichten over het Bureau volgden elkaar in een razend tempo op. Janssen is niet de enige Jeugdzorg directeur die in de afgelopen jaren - al dan niet gedwongen - het veld ruimde. In dit boek betoogt Janssen dat de rol van de Bureau's jeugdzorg in de afgelopen jaren ingrijpend is veranderd. En dat niet de jeugdzorgprofessionals maar de politiek daarin leidend was. Met als gevolg dat de kern van het werk steeds meer uit zicht raakte. Het stelsel is versnipperd geraakt met alle gevolgen van dien. Ook de op te richten Centra voor Jeugd en gezin gaan de huidige problemen niet oplossen. In deze publicatie worden de problemen in de jeugdzorg beschreven en de ontwikkeling van de jeugdzorg sinds 1975. Een analyse van de problemen wordt gegeven en voorstellen voor verbetering van het huidige jeugdzorgstelsel worden gedaan.
Wat ik nou zo vervelend vind is dat Wiel in de geweldige positie is geweest van directeur Bureau Jeugdzorg en dan toch zo schopt naar boven. Als je een organisatie leidt, dan dien je een dusdanige visie te hebben en je organisatie te voorzien van een leidende missie, zodat je met souplesse en zonder de regie te verliezen op externe invloeden (zoals de politiek) kan anticiperen!!!
BeantwoordenVerwijderen